موزه ای برای قبرها + عکس
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۲۵۳۸
شاید کمتر کسی پیشنهاد بازدید از قبرستان آن هم به عنوان یک جاذبه گردشگری را بپذیرد اما وقتی صحبت از مشاهیری همچون ابوالقاسم لاهوتی، چخوف، نیکلای گوگول، ناظم حکمت، بولگاکف و... به میان می آید، ناخودآگاه حس کنجکاوی تان تحریک می شود تا مقبره این افراد را ببینید.
خبرگزاری برنا - سعیده اسدیان: یکی از سبک های گردشگری که معمولاً طرفداران خاص خود را دارد، گردشگری ادبی است، نوعی از گردشگری که کمتر شناخته شده اما علاقه مندان به یک نویسنده، اثر یا فضای ادبی به خوبی با آن آشنایی دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این نوع از گردشگری، افراد با محل تولد و تدفین ادیبان، موزههای ادبی و سایر مکانهای مرتبط با نویسندگان و آثار ادبی آشنا می شوند.
شاید کمتر کسی پیشنهاد بازدید از قبرستان آن هم به عنوان یک جاذبه گردشگری را بپذیرد اما وقتی صحبت از مشاهیری همچون ابوالقاسم لاهوتی، چخوف، نیکلای گوگول، ناظم حکمت، بولگاکف و... به میان می آید، ناخودآگاه حس کنجکاوی تان تحریک می شود تا مقبره این افراد را ببینید.
آرامستانی با 7 هزار انسان خاموش
از ایستگاه متروی اسپارتیونایای در مسکو که بیرون بیایید با چند دقیقه پیاده روی به دیوارهایی با آجرهای قرمز می رسید که قبرستان ناوادویچی را نشان می دهد.
در ابتدای ورود به این قبرستان با شکوه اولین چیزی که نظرتان را جلب می کند، سردیس هایی است که هر کدام معرف شخصیت و حرفه متوفیان است و برای همین هم، محوطه قبرستان را تبدیل به یک گالری هنری کرده، سردیس ها و مجسمه هایی بعضاً غول پیکر که در کنار گل های طبیعی، باغچه ها و درختان سر به فلک کشیده، چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.
البته در این قبرستان زیبا و هنری تنها نویسندگان و هنرمندان مدفون نشده اند، بلکه بسیاری از نظامیان و افراد سیاسی روسیه هم در ناوادویچی آرام گرفته اند که مجموع آنها به 7 هزار تن می رسد.
تدفین دیواری در قبرستان مشاهیر
با قدم زدن در محوطه ای که معروف به قبرستان مشاهیر است به قبرهای دیواری می رسید که در هر کدام از آنها 2 تا 4 نفر دفن شده اند.
سیستم تدفین دیواری به این شکل است که پس از سوزاندن متوفی، خاکستر او را در ظروفی ریخته و در دیوار قرار می دهند، روی سنگ قبر دیواری هم نام و نام خانوادگی و سال تولد و وفات فرد یا افرادی که خاکسترشان در آن قبر دفن شده، قید می شود.
یکی از نقاط ضعف در این قبرستان که یکی از جاذبه های گردشگری مسکو به شمار می رود نبود تابلوی راهنما برای پیدا کردن آرامگاه مشاهیری است که عمده بازدیدکنندگان به دنبال آن می گردند و همین امر سبب می شود تا مدت زمان زیادی را در این محوطه سپری کنید.
از چخوف تا تولستوی
کمی که چشم بچرخانید مقبره خالق مرغ دریایی و باغ آلبالو یعنی چخوف بزرگ را می بیند، شاید توقع تان این باشد که مقبره ای با شکوه با سردیسی از چخوف جلوی رویتان ظاهر شود اما در کمال ناباوری با قبری کوچک در گوشه ای از قبرستان مواجه می شوید که با حصارهایی مشکی احاطه شده است، اینجا جایی است که چخوف در کنار همسرش اولگا به خواب ابدی رفته است.
همسایه رو به رویی او، «گوگول» نویسنده صاحب سبک رئالیسم انتقادی است، خالق داستان معروف «شنل» که بعدها فئودور داستایوفسکی در وصف او گفت «ما همه از زیر شنل گوگول بیرون آمده ایم».
یکی از مقبره های به غایت زیبا در این قبرستان، آرامگاه الکسی نیکلای تولستوی از نویسندگان مشهور روس است که البته با لئو تولستوی خالق رمان جنگ و صلح فرق دارد.
با توجه به اینکه ادبیات یکی از اجزای مهم میراث فرهنگی یک کشور محسوب می شود، می توان با توسعه گردشگری ادبی علاوه بر درآمد زایی و جذب گردشگر، از این میراث ارزشمند به نحوی شایسته نگهداری کرد.
قبرستان ظهیرالدوله، جاذبه ای خاموش در تهران
پاریس و لندن از جمله شهرهایی هستند که به واسطه حضور بسیاری از نویسندگان مشهور در آنجا جذابیت زیادی برای بازدیدکنندگان دارد، بدون شک تماشای خانه چارلز دیکنز نویسنده مشهور انگلیسی در لندن و یا قدم زدن در خیابان هایی که محل وقوع داستان های شرلوک هلمز بوده هر توریستی را به وجد می آورد.
این در حالی است که یکی از جاذبه های مهم گردشگری ادبی در ایران، یعنی قبرستان ظهیرالدوله که بسیاری از مشاهیرمان در حوزه موسیقی و شعر و هنر تا ادب و عرفان در آن جا آرام گرفته اند به دست فراموشی سپرده شده است.
این گورستان در سال 77 به عنوان یک اثر ملی در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسید، اما خیلی ها حتی عضو شورای شهر تهران هم برای بازدید از آن با درهای بسته مواجه شده اند، در حالی که با مدیریت درست و نظارت دقیق ظرفیت بالایی برای اقتصاد شهری و جذب گردشگر دارد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: گردشگری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۲۵۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) قبرستان ممنوعه تهران، کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
«قبرستان ممنوعه تهران» یکی از قبرستانهای قدیمی و ناشناخته شهر تهران است. در این قبرستان افراد نامی و مشهور بسیاری دفن شدهاند. چهرههای علمی، سیاسی و خارجیهایی که در ایران مشغول فعالیت بودند و در دوران سکونتشان در تهران جان خود را از دست دادهاند.
به گزارش همشهری آنلاین، قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته میشود، یکگورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابانهای شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته میشود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سالهای دور در ایران زندگی میکردند و در این کشور نیز از دنیا رفتهاند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بودهاند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده میشود.
افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شدهاند، ملیتهای مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی، چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده میشود. افرادی که در این قبرستان آرمیدهاند، سربازان گمنام روسیه و لهستانیهایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست دادهاند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنتهای فرانسوی، شاهزادههای گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راهآهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقیدان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدینشاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران میتوان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظالصحه اشاره کرد.
اولین قبر متعلق به پزشک مخصوص درباراین محدوده در گذشتههای دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدینشاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمینهای این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخشهای مختلف این گورستان توسط سفارتهای فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت میکنند.
قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخشها ورودی جداگانهای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میکند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوریهای کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمیگیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شدهاند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی، چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده میشوند. قدیمیترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.
ترسناکترین بخش قبرستانمسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکسهای قبرستان دولاب دفن شدهاند که از مشهورترین آنها میتوان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بودهاند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده میشود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناکترین بخش شناخته میشود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار میکردند و همینجا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است.
در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیکهاست. در این بخش قبر افراد مشهوری، چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده میشود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارتخانههای مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفهگری ارامنه مدیریت میشود. یک خانواده در این قبرستان زندگی میکنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.